Ludwik Zagórny-Marynowski
Data i miejsce urodzenia | 8 sierpnia 1875 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 września 1944 | ||
Dyrektor Dyrekcji Kolei w Stanisławowie | |||
Okres | od 1920 | ||
Poprzednik | |||
Następca | Adolf Hora | ||
Minister kolei żelaznych | |||
Okres | od 10 marca 1922 | ||
Poprzednik | Julian Eberhardt | ||
Następca | |||
|
Ludwik Zagórny-Marynowski (ur. 1875 w Borku Fałęckim (obecnie dzielnica Krakowa), zm. 15 września 1944 w Warszawie) – polski inżynier, minister kolei żelaznych.
Życiorys
Od ukończenia Politechniki w Wiedniu (Technische Hochschule), był związany z kolejnictwem. W 1920 pełnił funkcję dyrektora DOKP w Stanisławowie[1]. Od 10 marca 1922 do 14 grudnia 1922 był ministrem kolei żelaznych w rządach: Antoniego Ponikowskiego (obu), Artura Śliwińskiego i Juliana Nowaka. Jako kierownik tego resortu był również od 16 grudnia 1922 do 26 maja 1923 członkiem rządu Władysława Sikorskiego. Następnie przeszedł na emeryturę.
Ludwik Zagórny-Marynowski zmarł 15 września 1944 roku Warszawie, podczas ewakuacji ludności cywilnej w trakcie powstania warszawskiego. Jego ciała nigdy nie znaleziono. Symboliczna płyta znajduje się na grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera VIII, rząd zachodni)[2].
Bibliografia
- Jacek Majchrowski (red.): Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Polska Oficyna Wydawnicza "BGW" Warszawa 1994
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia | |
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia | |
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
Ministrowie Kolei Żelaznych | |
---|---|
Ministrowie Kolei | |
Ministrowie Komunikacji |
|