Ortonormalność

Ortonormalnośćortogonalność wraz z dodanym warunkiem unormowania, tzn. wymagania, aby elementy ortogonalne miały długość jednostkową (były wersorami)[1]. Jest to podstawowa własność wektorów bazy ortonormalnej danej przestrzeni unitarnej.

Definicja

Wektory x , y {\displaystyle x,y} przestrzeni unitarnej X {\displaystyle X} z iloczynem skalarnym , {\displaystyle \langle \cdot ,\cdot \rangle } ortonormalne, jeżeli

x , y = { 0 , x y 1 , x = y . {\displaystyle \langle x,y\rangle ={\begin{cases}0,&x\neq y\\1,&x=y\end{cases}}.}

Zbiór wektorów parami ortonormalnych { v i } i = 1 n {\displaystyle \{v_{i}\}_{i=1}^{n}} nazywa się układem ortonormalnym, wtedy też

v i , v j = δ i j , {\displaystyle \langle v_{i},v_{j}\rangle =\delta _{ij},}

gdzie ostatni symbol nazywa się czasami deltą Kroneckera.

Ortonormalizacja

Jeżeli dany jest układ wektorów ortogonalnych { v i } i = 1 n , {\displaystyle \{v_{i}\}_{i=1}^{n},} to można go przekształcić do układu ortonormalnego { w i } i = 1 n {\displaystyle \{w_{i}\}_{i=1}^{n}} za pomocą transformacji

w i = v i v i , v i = v i v i . {\displaystyle w_{i}={\frac {v_{i}}{\sqrt {\langle v_{i},v_{i}\rangle }}}={\frac {v_{i}}{\|v_{i}\|}}.}

Powyższa operacja nazywana bywa również unormowaniem ortogonalnego układu wektorów.

Funkcje ortonormalne

Podobnie jak dla funkcji ortogonalnych rozpatruje się również abstrakcyjne przestrzenie unitarne wielomianów, czy dowolnych funkcji, gdzie mówi się o wielomianach ortonormalnych i funkcjach ortonormalnych.

Przypisy

  1. ortogonalność, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-14] .

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Gram-Schmidt Orthonormalization, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2023-06-01].
Encyklopedie internetowe (właściwość):
  • Catalana: 0128382