Konwencja sumacyjna Einsteina

Konwencja sumacyjna Einsteina – skrótowy sposób zapisu równań polegający na pomijaniu znaków sumy we wzorach. Stosuje się go w celu zwiększenia przejrzystości zapisu.

Zasady konwencji

Jeżeli mamy sumowanie po jakimś indeksie, a indeks przebiega wszystkie swoje dozwolone wartości i występuje w sumowaniu dwa razy: raz jako wskaźnik górny, a raz dolny, to znak sumowania pomijamy.

Indeks (wskaźnik) sumacyjny nazywamy w takim wypadku wskaźnikiem niemym[1].

Przykłady

  • j = 0 3 g i j A j = g i j A j {\displaystyle \sum _{j=0}^{3}g_{ij}A^{j}=g_{ij}A^{j}} – indeksem sumacyjnym (niemym) jest wskaźnik j {\displaystyle j}
  • ν = 0 3 λ = 0 3 δ = 0 3 Γ   ν   δ μ   λ b ν c λ d δ = Γ   ν   δ μ   λ b ν c λ d δ {\displaystyle \sum _{\nu =0}^{3}\sum _{\lambda =0}^{3}\sum _{\delta =0}^{3}\Gamma _{\ \nu \ \delta }^{\mu \ \lambda }b^{\nu }c_{\lambda }d^{\delta }=\Gamma _{\ \nu \ \delta }^{\mu \ \lambda }b^{\nu }c_{\lambda }d^{\delta }} – indeksy nieme to ν , {\displaystyle \nu ,} λ {\displaystyle \lambda } i δ ; {\displaystyle \delta ;} normalnym wskaźnikiem jest μ {\displaystyle \mu }
  • iloczyn macierzy
    ( A B ) i k = j A i j B j k = A i j B j k {\displaystyle (A\cdot B)_{i}^{k}=\sum _{j}A_{ij}B^{jk}=A_{ij}B^{jk}}
  • iloczyn skalarny wektorów
    a b = i j g i j a i b j = g i j a i b j {\displaystyle \mathbf {a\cdot b} =\sum _{i}\sum _{j}g_{ij}a^{i}b^{j}=g_{ij}a^{i}b^{j}}
    gdzie g i j {\displaystyle g_{ij}} – składowe kowariantnego tensora metrycznego
  • wartość formy liniowej na wektorze
    f b = i f i b i = f i b i {\displaystyle \mathbf {f\cdot b} =\sum _{i}f_{i}b^{i}=f_{i}b^{i}}
  • mnożenie wektora przez macierz
    A b = j A j i b j = A j i b j {\displaystyle \mathbf {A\cdot b} =\sum _{j}A_{j}^{i}b^{j}=A_{j}^{i}b^{j}}
  • dywergencja pola wektorowego
    div a = i i a i = i a i {\displaystyle \operatorname {div} \mathbf {a} =\sum _{i}\partial _{i}a^{i}=\partial _{i}a^{i}}

Zobacz też

Przypisy

  1. Zbigniew Mazurkiewicz: Cienkie powłoki sprężyste. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2004, s. 15. ISBN 83-7207-516-6.

Bibliografia

  • P.K. Raszewski: Geometria Riemanna i analiza tensorowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958.
  • John Lighton Synge: Rachunek tensorowy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1964.

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Einstein Summation, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Algebra liniowa
  • Wektor
  • Przestrzeń liniowa
  • Macierz
Wektory i działania
na nich
Układy wektorów
i ich macierze
Wyznaczniki i miara
układu wektorów
Przestrzenie liniowe
Iloczyny skalarne
Pojęcia zaawansowane
Pozostałe pojęcia
Powiązane dyscypliny
Znani uczeni